مقدمه و هدف :داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی که مهارکننده غیراختصاصی آنزیمهای سیکلواکسیژناز1و2 هستند ، به عنوان  ضد درد و ضدالتهاب استفاده فراوانی دارند. اما به دلیل  عوارض گوارشی که ایجاد می نمایند ، مصرف آنها با محدودیت هایی همراه است. به همین  دلیل داروهای مهارکننده انتخابی سیکلواکسیژناز2 ازجمله سلکوکسیب به امید تحمل گوارشی بهتر به بازار عرضه شده اند. در مطالعه حاضر میزان بروز احتمالی عوارض گوارشی این دارو در دو گروه از بیماران (به ترتیب بدون و با سابقه بیماریهای گوارشی) که به کلینیکهای ارتوپدی پلی کلینیک بهداشت و درمان صنعت نفت شیراز مراجعه کرده بودند مورد  بررسی قرار گرفت. مواد و روش کار: در یک مطالعه هم گروهی درسال 1383 ، 145 بیمارمراجعه کننده به کلینیکهای ارتوپدی که برای آنها داروی سلکوکسیب تجویزشده بود درطرح اولیه قرارگرفتند. هنگام تحویل دارو به بیماران ، اطلاعات مورد نیاز از جمله سن ، جنس ، سابقه بیماری گوارشی ، مصرف داروهایی ازقبیل آسپیرین و... در پرسشنامه های مربوط درج گردید. پس ازطی مدت زمان مصرف دارو، اطلاعات مربوط به بروزعلایم گوارشی ، شدت آن و...به پرسشنامه اضافه شد. نهایتا 114 بیمار در طرح باقی ماندند که 82 نفرآنان زن و32 نفر مرد بودند. ضمناً 52 نفر در گروه اول و62 نفر در گروه دوم  قرار گرفتند. داده های جمع آوری شده با نرم افزارSPSS  و آزمون آماری مجذور کای  مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند . یافته ها : 26درصد از کل بیماران مصرف کننده داروی سکلوکسیب ، یک  یا چند نوع عارضه گوارشی با شدتهای مختلف گزارش کردند. از بیماران گروه اول 21 درصد و از گروه دوم 31 درصد عارضه گوارشی داشتند. بروز عارضه گوارشی و یا شدت آن بین دو گروه از نظرآماری اختلاف معنی داری نداشت . نتیجه گیری : ازآنجا که در بیش از یک ـ چهارم بیماران مصرف کننده داروی سلکوکسیب علایم گوارشی گزارش شد، هنگام مصرف و تجویز دارو باید به دوز دارو ، سابقه بیماری گوارشی یا وجود همزمان آن ، مصرف همزمان داروهایی که منجر به مشکلات گوارشی می شوند توجه نمود.  

زمینه و هدف: در سلول هایسلول های یوکاریوت، DNA اطراف پروتئین هایپروتئین های هیستونی (H3 and H4، H2 B, H2 A) می پیچدمی پیچد و تشکیل نوکلئوزوم می دهدمی دهد. سازماندهیسازمان دهی کروماتین، یک نقش کلیدی در کنترل بیان ژن دارد. تعدیلات یا تغییرات اپی ژنتیک می تواندمی تواند باعث تغییرات برگشت پذیربرگشت پذیر ساختمان کروماتین شود که این تغییرات بر روی دسترسی فاکتورهاینسخه برداری به رشته DNA و بیان ژن تاثیرگذارتاثیر گذار است. تغییرات هیستون، یکی از موارد اپی ژنتیک است بوده که برای بیان ژن ضروری است. این تغییرات، حاصل تعادل بین فعالیت دو گروه از آنزیم هاآنزیم ها شامل هیستون استیل ترانسفراز و هیستون داستیلاز است. داستیلاسیون هیستون، ساختمان کروماتین را فشرده کرده و درنتیجه باعث خاموش شدن ژن می شودمی شود. ژن هایژن های سرکوب کنندهسرکوب کننده سرطان، نقش مهمی در جلوگیری از سرطان ایفا می کنندمی کنند. داستیله شدن هیستون این ژن هاژن ها باعث خاموش شدن ژن و ایجاد سرطان می گرددمی گردد. در این مقاله مروری که حاصل مطالعات گروه تحقیقاتی ما در محدودهمحدوه زمانی آبان ماهآبانماه سال 1396 لغایت تیرماه 1397 استمی باشد ما به بررسی اثر آنزیم هایآنزیم های هیستون داستیلاز در سرطان هایسرطان های دستگاه گوارش و غدد ضمیمه می پردازیمپرداخته شد. مواد و روش ها: برای این مطالعه، ما منابع آنلاین شامل Scopus, PubMed, and ISI جهت یافتن مقالات مرتبط با اثر آنزیم هایآنزیم های هیستون داستیلاز بر سرطان هایسرطان های دستگاه گوارش و غدد ضمیمه مورد بررسیموردبررسی قرار گرفتقرار دادیم. نتیجه گیری: در این مطالعه ما نتیجه گرفته شدیم که آنزیم هایآنزیم های هیستون داستیلاز از طریق داستیله کردن هیستون ژن هایژن های سرکوب کنندهسرکوب کننده سرطان می توانندمی توانند باعث ایجاد سرطان در دستگاه گوارش و غدد ضمیمه شوند.

سابقه و هدف: آندوسکوپی تشخیصی و درمانی به طور رایج در اکثر مراکز دنیا ازجمله ایران استفاده می شود و این روش مانند همه روش های تهاجمی ، احتمال خطرات بالقوه مهمی را برای بیماران به همراه دارد. هدف این پژوهش تعیین عوارض آندوسکوپی دستگاه گوارش فوقانی در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان فاطمیه سمنان طی سال های 80-1370 می باشد. مواد و روش ها: این پژوهش از نوع مطالعه توصیفی - مقطعی می باشد که طی آن در یک دوره 10 ساله (80-1370) کلیه بیمارانی (25820 مورد) که به منظور انجام آندوسکوپی تشخیصی یا درمانی دستگاه گوارش فوقانی به بیمارستان فاطمیه سمنان مراجعه نموده و تحت آندوسکوپی قرار گرفته بودند به صورت سرشماری انتخاب شدند وضمن ثبت اطلاعات دموگرافیک ، عوارض آندوسکوپی در آن ها مورد ارزیابی قرار گرفت . یافته ها: بررسی آماری داده ها نشان داد که میزان بروز عوارض 116/0 درصد می باشد که 073/0درصد مربوط به عوارض گاستروسکوپی تشخیصی (058/0 بدون بیوپسی و 015/0 با بیوپسی) بودند و شامل مالوری وایز (پارگی مخاط جدار مری و معده ) 026/0 درصد، در رفتگی مفصل فک 015/0درصد، ایست قلبی تنفسی 015/0درصد، گیرکردن دستگاه 0.002 درصد، خونریزی 001/0 درصد و بقیه موارد (014/0 درصد) شامل پرفوراسیون ، تشنج ، هذیان ، لیکن پلان ، خونریزی از بینی ، آسپیراسیون و متهموگلوبینمی بودند. از طرفی عوارض گاستروسکوپی درمانی 019/0 درصد (اسکلروتراپی 015/0 درصد و پولیپکتومی 004/0 درصد) بود. ضمنا از کل موارد 023/0 درصد فوت کردند. بحث: یافته ها نشان می دهد که آندوسکوپی ، مانند همه روش های تهاجمی ، احتمال بروز عوارضی را برای بیماران به همراه دارد. بر این اساس پیشنهاد می گردد برای پیشگیری از این عوارض در انتخاب بیمار، تکنیک مناسب و آندوسکوپیست مجرب دقت لازم به عمل آید.

خونریزی دستگاه گوارش از معضلات شایع است و بطور مختلف تظاهر می کند که از خونریزی جزئی گرفته تا خونریزی شدید متفاوت بوده و ممکن است از هر نقطه ای از دستگاه گوارش باشد. خونریزی ها به خونریزی از دستگاه گوارش فوقانی، میانی و یا تحتانی بسته به محل خونریزی و از نظر میزان آن به جزئی، شدید، مخفی و یا بسیار شدید تقسیم می شوند. همچنین گاه مبهم بوده و محل و علت آن به آسانی شناخته نمی شود. در چند دهه گذشته از طرفی طیف وسیعی از داروهای پیشگیری کننده به بازار آمده و از طرف دیگر داروهای مستعد کننده که ممکن است آغازکننده آن باشد به وفور مصرف می شود. درمان این بیماری احتیاج به همکاری مجموعه ای از تخصص ها، مانند طب اورژانس، گوارش و مراقبت ویژه و پرتوشناسی کاربردی و بالاخره از همه مهمتر جراحی است. حدود 5 درصد بیماران نیاز به عمل جراحی دارند که متأسفانه این تعداد شامل افراد سالمند و آنها که بیماریشان شدیدتر است می شود. خوشبختانه خونریزی در اکثر موارد خودبخود قطع می شود و فقط حدود پانزده درصد از آنها احتیاج به احیاء و درمان فوری دارند. آن دسته از بیماران که داروهای ضد انعقادی مصرف می کنند، چالش بزرگتری در درمان ایجاد می کنند. زیرا قطع آن ممکن است بیماری همراه را بدتر کرده و ادامه آن نیز به توقف خونریزی کمک نمی کند.

خونریزی مخفی از دستگاه گوارش به حالتی گفته می شود که خونریزی برای مریض آشکار و قابل تشخیص نیست. خطر بالقوه خونریزی مخفی و تشخیص به موقع آن بسیار با اهمیت است چرا که برای ایجاد ملنا بایستی 150cc تا 200cc خون در معده وجود داشته باشد. از طرفی بیماری که روزانه 100cc خون از دست می دهد می تواند مدفوع نرمال داشته باشد. از این رو خونریزی مخفی معمولا یا با آزمایش هایی که خون را در مدفوع نشان می دهند مشخص می شود یا در صورت شدت با کم خونی فقر آهن تظاهر می کند. خونریزی مخفی از سیستم گوارش همین طور می تواند به مواردی که خونریزی از لحاظ کلینیکی محرز است ولی منبع آن مشخص نیست هم گفته شود.خونریزی نامعین از دستگاه گوارش ناشایع ترین صورت خونریزی مخفی از این دستگاه است ولی یک مسئله مهم تشخیصی و درمانی است، در این مقاله سعی شده تمام انواع خونریزی های مخفی دستگاه گوارش تحت بررسی قرار گیرد.

در برخورد با نوزادی که دچار استفراغ خونی (هماتز) شده است باید به این سوالات فورا جواب داده شود 1- علایم بالینی موجود 2- میزان هماتوکریت 3- وجود خونریزی در سایر نقاط بدن 4- سن نوزاد 5- سابقه مصرف دارو 6- دریافت ویتامین K در بدو تولد براساس جواب سوالات فوق به اتیولوژی ونوع درمان نزدیک می شویم. راههای تشخیصی: معاینه دقیق بالینی - تست های آزمایشگاهی - بررسی رادیولوژیک -  هدف از درمان: مهمترین هدف توقف خونریزی می باشد. مایع درمانی مناسب اصلاح اختلالات انعقادی، درمان دارویی و درمان بیماری زمینه ای